maandag 7 maart 2016

Is jouw partner 'aan boord'?

Op eigen kiel naar avontuurlijke bestemmingen, een droom voor veel zeilers. Sommigen maken het waar. Voor anderen blijft het bij dromen. Waar ligt dat nu precies aan? Aan je wensen en eisen? Aan hoe fanatiek je bent? Ligt het aan externe factoren, zoals een gebrek aan geld of tijd? Of zijn 'geen geld' en 'geen tijd' gewoon uitvluchten? Altijd een bron voor levendige discussie!

Maar is één factor die ik vaak mis in dit soort discussies. En dat vind ik raar, want deze factor, is meer dan alle andere factoren, bepalend voor het al dan niet slagen van je zeilambities. Die factor is je partner. Heeft hij of zij dezelfde dromen als jij?

Ivo en ik hebben allebei de droom om lange en verre zeilreizen te maken. Maar de manier waarop we vorm willen geven aan die droom is verschillend. Ivo droomt van echt vertrekken, met een hoofdletter V. Een jaar of langer weg, met een grotere boot. Het soort boot waarop we echt kunnen wonen, in plaats van kamperen. Trips zoals onze reis naar de Kanaaleilanden zijn erg leuk, maar zoiets moeten we eigenlijk niet te vaak doen. Want dit soort ondernemingen kosten een hoop energie, tijd en geld. Dingen die we beter kunnen opsparen voor de grote trip, voor iets dat echt bijzonder zal zijn. Want hier en daar drie maanden weg, dat is het voor Ivo nét niet.

Ik heb een beetje moeite om alles op alles te zetten, voor die ene grote reis, voor 'later'. Want wie zegt dat we 'later' ook echt in staat zijn om te gaan? Dat we beiden nog gezond zijn? Ik ga liever nú al af en toe weg. Ik wil lange reizen onderdeel van mijn leven laten zijn. En geen verre toekomstdroom. Dan maar wat kortere trips. Ook in drie maanden tijd kunnen we al een hele hoop interessante bestemmingen bereiken.

Een droom, maar met twee heel verschillende invullingen. We moeten dus schipperen. En dat is lastig. Want juist dit soort dromen vervul je maar moeilijk met 'schipperen'. Dromen als die van ons kun je alleen laten gebeuren als je alle levenskeuzes consequent op die ene droom afstemt.

En toch hebben we een heleboel mazzel gehad, met elkaar.

Dat krijgen we ook regelmatig te horen, van andere zeilers. Want over de belangrijkste dingen zijn Ivo en ik het wél met elkaar eens. We willen avontuur. En we willen zeilen. Ivo krijgt het iets vaker te horen dan ik, dat hij maar mazzel heeft. Kennelijk is het als vrouw iets meer vanzelfsprekend om een mede-zeilgek aan de haak te slaan.

Genoeg zeilers met een partner die niet zoveel met zeilen heeft. Die vooral mee gaat zeilen om de ander een plezier te doen. Die er niet over piekert om in de zomervakantie drie weken lang 'op die boot te gaan zitten'. Die pas na verschillende onderhandelingspogingen akkoord gaat met een weekje IJsselmeer. Mits daar een tiendaagse 'echte' hotelvakantie tegenover staat... Als je partner zelf niet zoveel met zeilen heeft, heb je kans dat hij of zij zeilen ook nog een veel te duur tijdverdrijf vindt. (Vijfhonderd euro? Voor een waterdichte overall?? En het was nog een aanbieding ook? Daar kunnen we een compleet bankstel van kopen!) Anderen hebben een partner die zeilen heus wel leuk vindt, maar die helemaal geen zin heeft in een Groot Avontuur. Een partner die naar een of twee weekjes buitenland alweer terug verlangt naar het eigen huis, de eigen spulletjes, het vertrouwde buurtje.

Je kunt natuurlijk proberen je partner alsnog in een Vertrekker te veranderen. Soms heeft dit succes, soms ook niet. Wat doe je dan? Alleen gaan? Voor sommige mensen is dat zeker een optie, maar niet iedereen kan of wil zomaar in zijn eentje een grote zeilreis maken. Veel mensen zien zo'n reis juist als iets wat ze delen willen, samen met hun partner de horizon tegemoet. Als je jouw partner niet 'aan boord' hebt, dan wordt het in ieder geval een stuk ingewikkelder om je ambities waar te maken. Hoe ervaren je ook bent, hoe goed je je ook hebt voorbereid, hoeveel tijd je ook hebt. En hoe je dat nou doet, je partner 'aan boord' krijgen, dat is iets waar veel Vertrekkers-handleidingen helaas geen aandacht aan besteden. 

Dus, als iemand nog gouden tips of succesverhalen heeft, we zijn benieuwd! 
 

4 opmerkingen:

  1. Jaaaaa jullie hebben inderdaad mazzel met elkaars "zeillust"! Ik zou er tussenin gaan zitten qua planning: jezelf al wel opmaken voor dé grote reis, maar prik vast een jaar waarin die gaat plaatsvinden! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goed idee.. En dan het liefst niet te ver in de toekomst.. ;)

      Verwijderen
  2. Mijn partner heeft mij aangestoken met het 'zeilvirus' en we genieten samen van het zeilen, het ontdekken en grenzen verleggen. Ik riep vanaf het begin al heel wijs; ik wil samen met hem de wereld rond zeilen. Ooit gaan we dat ook wel doen maar het ontbreekt bij ons aan ervaring. Dat bouwen we langzaam op en dit jaar gaan we heerlijk 3 weken kijken waar de wind ons brengt, ik herken ons ook in jullie, waar voor één van ons alles NU moet gebeuren heeft de ander zoiets dat kan toch ook later? En één van ons heeft meer drang dan de ander om te vertrekken, maar beiden willen we toch een keer de wereld rond. Misschien moeten we net als Maartje hierboven ook een jaar prikken waar in we gewoon gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn is dat jullie in ieder geval beide achter die droom staan :)

    BeantwoordenVerwijderen