Als
je vroeger alles van zeilen en bootonderhoud af wilde weten, dan ging
dat nog niet zo gemakkelijk. Sommigen hadden mazzel. Zij kregen het
zeilen met de paplepel ingegoten. Anderen gingen bij de
zeeverkenners, of hingen uren rond bij een scheepswerf, om zo de
kunst een beetje af te kijken.
Tegenwoordig
hebben we het internet. Een wereld aan handleidingen, fora, blogs en
instructievideo's. Allemaal met een paar muisklikken beschikbaar.
Veel simpeler dan hele middagen bij een werf rondhangen, toch? Nu kan
iedereen zijn kennis gewoon van het internet afhalen..
Helaas,
was het maar zo eenvoudig. De beschikbaarheid van al die informatie
is een prachtig iets. Maar je loopt al snel tegen beperkingen aan,
wanneer je als totale beginner uit die bron wilt putten...
Het
mooie aan alle info op het internet, is dat het zovéél is. En dat
is ook meteen het minder mooie eraan. Je hebt een vraag, je wilt
graag een antwoord. Maar je krijgt niet één antwoord. Je
leest een hoop tegenstrijdige verhalen, handleidingen en adviezen.
Allemaal zijn ze onderbouwd met argumenten die jou ongeveer even
zinnig in de oren klinken. Wie weet dan echt waar hij over praat? En
wie heeft de klok wel horen luiden, maar weet niet waar de klepel
hangt? Welke adviezen zijn op jou van toepassing en welke minder?
Je hebt al aardig wat basiskennis nodig om überhaupt je weg te
vinden in dat woud van informatie....
Daarnaast
kan je sommige dingen alleen leren op de ouderwetse, offline
manier. Door rond te hangen op een werf, bijvoorbeeld. Leren door te
doen, door anderen te zien doen, door mee te helpen en vragen te
stellen. Die manier van leren kun je niet vervangen door een
instructievideo of een blogpost.
Maar
ondanks al die beperkingen, heeft het internet voor ons tóch een
wereld van verschil gemaakt...
Toen
wij onze boot kochten, waren wij absolute beginners. Niemand in onze
families zeilde. Geen oom die we konden vragen hoe hij een bepaald
probleem had aangepakt. Onze beide vaders zijn erg handig en wilden
ons graag helpen, maar zij wisten net zo weinig van boten af als wij.
Het
internet is dan een mooi startpunt.
Een
handleiding is niet de beste manier om een vaardigheid op te pikken,
maar het kan je wel op weg helpen. Toen de buitenboordmotor in Calais
ermee kapte, opperde mijn vader over de telefoon dat het misschien
wel aan de carburateur zou kunnen liggen. Maar wij hadden geen idee hoe zoiets
werkte en wat we moesten doen. Een bewegend plaatje van een
carburateur op Wikipedia bracht inzicht. En na een paar uurtjes
prutsen kreeg Ivo de motor weer aan de praat. Weer een stukje
handiger geworden....
De
allergrootste kracht van het internet ligt echter niet in de
handleidingen en instructievideo's. Die kracht ligt in het sociale,
in de mensen. Zoals ik al zei, wij kenden geen ervaren oude rotten
die wij om een advies konden vragen. Op het zeilersforum vind je die
ervaring wél. En men is graag bereid antwoord te geven op al je
vragen. Zo kwamen we in contact met de studentenzeilvereniging Euros,
die een bijzondere boot te koop had.
We
zijn een paar keer met Euros mee wezen zeilen. Onderweg
vertelden de leden ons van alles over onze boot. Ook demonstreerden
ze ons hoe je zonder motor weg vaart. Ivo en ik hebben nog steeds
contact met diverse oud-leden. Ivo is een paar
dagen mee wezen klussen op de boot van een van hen.
Zo kan hij leren door te doen. In ruil daarvoor worden wij ook met
onze boot geholpen. We krijgen zeer uitgebreide adviezen over
bepaalde klussen. Niet zo heel veel anders dan 'ouderwets' rondhangen
op een werf, inderdaad! Maar dit alles was nooit gebeurd als we geen
internet hadden gehad...
Het
is een illusie om te denken dat je alle kennis zo van het internet af
kan halen. Maar het geeft je wel de middelen in handen om die kennis
elders te gaan vergaren. En dat is toch een groot goed, want het
zeilen wordt zo een hoop toegankelijker...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten