Ga je mee naar de zon? Deel vier

We zijn alweer bij het vierde deel van het verslag over onze zeilcruise in Turkije. Vandaag worden we wakker in Monastery Bay. In het klooster houden ze waarschijnlijk een ochtenddienst, want we horen prachtige traditionele gezangen.

De zeilen worden gehesen, maar veel hebben we er niet aan. De wind draait alle kanten op, er is geen touw aan vast te knopen. Gelukkig geldt dat wel voor onze twee gieken. Die zijn stevig vastgezet, zodat er geen gevaar is voor onverwachte gijpen. Maar hard gaat het allemaal niet. Gelukkig hoeven we vandaag niet ver. Doel voor vandaag is Symi, een eilandje dat bij Griekenland hoort.

Gespot: weer een megajacht, de Radiant. Een 'kleintje' vergeleken bij de Eclipse, die hier ook rond vaart

Voor de lunch stoppen we in een prachtige baai met felblauw water. Aan de baai is een terras, afgezet met ranke, wuivende palmen. Ik heb het gevoel dat ik op een bounty-eiland terechtgekomen ben. Vrijwel direct springen we van de boot. Tijd om te snorkelen!

Na de lunch brengt de kok ons naar het terras. Het restaurant is omringd door hoge rotsen, en is vanaf het land niet echt bereikbaar. Het restaurantje draait dus puur en alleen op de boten die hier voor anker gaan. Het zijn forse jachten die hier liggen, dus de meeste klanten zullen vast niet op een eurootje meer of minder kijken. Het restaurant ziet er dan ook chique uit. We drinken er precies één wijntje, om een niet al te groot gat in onze vakantiebegroting te slaan.. 

 

Ik waan me op een tropisch eiland..

 

Het blauwe water in de baai levert mooie plaatjes op 

Sommige vissen hebben echt prachtige kleuren

Daarna gaan we door naar Symi. Vanavond zullen we in het dorpje uit eten gaan. Plek om aan te leggen is er echter niet, want er ligt een cruiseboot in de weg. Voor zijn soort is het een kleintje, maar hij torent toch boven de gebouwen uit. De tientallen gulets die hier een stop wilden maken moeten in de baai voor anker. Dat wordt dus een ritje met de bijboot..

Het cruiseschip komt boven de kerktoren uit

In het stadje is het stervensdruk. De winkeltjes en restaurants puilen uit van de Amerikanen, die alles 'very nice' vinden. Dat heeft natuurlijk iets te maken met de eerder genoemde cruiseboot. Maar ook aan de kade is het bomvol. Er ligt voor een kapitaal aan dure zeiljachten. De één nog groter en blinkender dan de ander. En dat terwijl ik hier toch weinig boten echt heb zien zeilen. Kennelijk draait het hier meer om het hebben van een boot, dan om het zeilen zelf...  

De avond sluiten we af in een restaurantje met uitzicht op de baai. Als de cruiseboot weer vertrekt worden we op een mooi schouwspel getrakteerd. De gulets verdringen zich om aan de kade te mogen liggen. Het is een echte race, ze willen allemaal de eerste zijn. Behalve onze kapitein, die vindt het wel best zo. We blijven die nacht dan ook voor anker liggen. Wel zo rustig, dan kunnen we tenminste op het dek slapen, zonder gehinderd te worden door het verkeer dat over de boulevard rijdt. En er zijn ergere dingen dan wakker worden in een baai met uitzicht op een prachtig Grieks stadje...  

Wordt vervolgd..