zondag 7 februari 2016

De familie Zeilstra

Familie. Reuze gezellig, maar soms heb je het er maar druk mee. Mails over verjaardagen, feestdagen, familieweekends, neven-en-nichten dagen. Men wil weten of jij ook komt, want er moet een reservering gemaakt worden. Ja, men weet dat het ver rijden is voor jou, maar kom op, dit is maar één keer per jaar. En er is altijd wel iemand bereid om een slaapplek voor je te regelen, zo weet je uit ervaring.

Het is niet altijd makkelijk iedereen de aandacht te geven die hij of zij verdient. Vooral tijdens de feestmaand en tijdens die weken waarop je drie verjaardagen in een week hebt. Of tijdens de weekends van Pasen, Pinksteren en Hemelvaart. Weekends waarop families denken: 'hey, een lang weekend, leuk moment om eens iets voor de familie te organiseren'. Jouw eigen familie, maar ook die van je partner. Dan wordt het schipperen. Dan heb je soms het gevoel dat je beide families tekort doet..

En dan hebben de meeste mensen maar twee families om rekening mee te houden. Ivo en ik hebben er sinds een paar jaar een derde familie bij: de familie Zeilstra. Wat de Zeilstra's bindt is hun liefde voor de wind, het water en de vrijheid. Een liefde die Ivo en ik ook delen. Vandaar dat we er vanaf dag één helemaal bij hoorden.

Het is een grote familie. En erg gezellig. Als je een haven binnen vaart, herkennen ze ons bootje vaak meteen, nog voor we aanleggen. Steevast worden we uitgenodigd voor een borrel. De Zeilstra's delen graag hun ervaringen. Je kan ook bij ze terecht als je vragen hebt. Het maakt niet uit hoe technisch je vraag is. Ze leggen het geduldig uit, in jip-en-janneketaal als dat nodig is. Compleet met getekende schemaatjes erbij.

Als je na je vakantie weer aanlegt in je thuishaven, horen ze enthousiast al je verhalen aan. Als je voor het eerst een langere reis maakt varen ze een stukje met je mee en houden ze marifooncontact. Zo is het toch iets minder spannend. En als je na een oversteek niet op het internet meldt dat je veilig aangekomen bent, worden sommige familieleden toch een beetje bezorgd...

Hartstikke leuk, zo'n gezellige familie. Maar planningsmatig wordt het er niet eenvoudiger op.

Ook de Zeilstra's hebben tijdens de Pinksterdagen een familieweekend (meerdere zelfs). En een paar familieleden hopen er nu al weer op dat wij ook meegaan. Oud en Nieuw viert de familie altijd in Terschelling. Wij zijn daar nog nooit bij geweest, hoewel we meerdere keren zijn gevraagd. Heel verleidelijk. Maar we zijn ook graag bij onze vrienden en familie op het vasteland.

Dilemma, dilemma..

Toch zou ik ze niet willen missen, de familie Zeilstra. Net zomin als mijn eerste en tweede familie. De drukte neem ik dan maar op de koop toe. Want het is een drukte van het gezellige soort. Ik besef me heel goed dat ik gezegend ben, met maar liefst drie warme families.. 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten