Zomervakantie 2014: Deel vijf

Een bijzondere gast aan ons ontbijt...

Het vijfde en laatste deel van het verslag van onze zomervakantie. We hebben ons rondje langs Noord-Holland bijna voltooid. We hebben Texel en IJmuiden bezocht, en zijn via het Noordzeekanaal terug gekomen op het Markermeer. Daar zijn we voor anker gegaan in de Blocq van Kuffeler. Nu willen we via Lelystad terug naar Lemmer varen. Daar hebben we twee dagen voor gepland. Eerst maar eens zien dat we in Lelystad komen..
 
Er staat niet al te veel wind. Dus dat wordt rustig zeilen. Héél rustig zeilen. De wind weet duidelijk niet wat ie wil. Hij draait alle kanten op. Dan komt ie van achter, en een minuut later varen we weer hoog aan de wind, terwijl we een paar mijlen verderop een spinaker dezelfde koers zien varen. Met een snelheid van anderhalve knoop dobberen we op Lelystad af. Ach ja, het is vakantie.. 
 

Het is inmiddels bijna zes uur. We willen nog door de sluis heen. Halen we dat? Gelukkig wacht de sluiswachter op ons. We besluiten daarna maar eens een plekje voor de nacht te zoeken. Morgen willen we vroeg weg. Er is morgen meer wind voorspeld, maar in de middag zullen er ook onweersbuien komen. Die willen we uiteraard voor zijn. We overnachten in Lelystad Marina.

De volgende dag staan we vroeg op. Het belooft weer een warme, mooie zomerdag te worden. We ontbijten nog even snel voor we vertrekken. Al snel hebben we interesse van de plaatselijke zwaan, die net als de eendjes om wat brood bedelt. Alleen is een grote zwaan toch iets meer intimiderend dan een standaard eend. Zijn kop komt boven ons gangboord uit. Als we hem een hapje geven, blaast hij tevreden.

Een half uurtje later zijn we vertrokken uit de marina. Het is nog vroeg, en we zijn bijna alleen op het water. Ivo schat in dat het later wel wat drukker zal worden, en dat klopt. Als we bij Urk zijn worden we omringd door steeds meer andere witte zeiltjes. Die willen ook van het mooie weer en de goede wind gebruik maken. We schieten lekker op, en dat is fijn, want we willen het liefst voor vijf uur in de middag binnen zijn. In de verte beginnen de witte wolken zich al aardig op te stapelen..

Het laatste stukje gaat het nog even hard. Heerlijk zeilen is het, zeker omdat het weer ook zo lekker is. De zeilpakken zijn de laatste drie dagen niet te voorschijn gekomen. We genieten van de wind, de zon en de zomer. Om half drie liggen we in de sluis. Gelukkig is het ons gelukt de regen vóór te blijven. Die barst in de avond pas los. Onze vakantie is nu toch echt afgelopen. Jammer hoor...

Volgend jaar weer, en dan hopelijk wat langer (en verder)!