Zomervakantie 2014: Deel drie

Op het einde van de rit, vlak bij IJmuiden, worden de golven aardig vervelend...

Alweer het derde deel van het verslag van onze zomervakantie. Het plan is om een rondje om Noord-Holland heen te zeilen. Na een heftige overtocht zijn we op Texel beland. Vanuit Texel willen we naar IJmuiden varen. 

Van daaruit gaan we via het Noordzeekanaal en het Markermeer terug naar Lemmer. Er staat een flinke wind, die voorlopig nog niet zal gaan liggen. Ook voor de volgende dag is er een windkracht vijf voorspeld. De vraag is nu: Wat gaan we doen? Gaan we door? Of nemen we een dagje rust?

Ik twijfel nog. Windkracht vijf kunnen we makkelijk aan, maar het is wel een lang stuk naar IJmuiden. Wat als de vermoeidheid toe slaat? Maar het grootste deel zullen we voor de wind varen. Dat is een stuk minder vermoeiend dan hoog aan de wind. En als we ooit verder willen, zullen we ook moeten leren om langere tochten vol te houden.

We besluiten te gaan. En inderdaad, vooral de eerste paar uur merken we nauwelijks dat er een windkracht vijf staat. Het is weer heerlijk zeilen. We krijgen zelfs gezelschap van (vermoedelijk) een bruinvis. Ivo ziet een vin, en we horen allebei een blazend geluid. Bijzonder!

IJmuiden komt rap dichterbij. Die rokende schoorstenen zie je al van ver af aan. Tijd om ons voor te bereiden op het aanlopen van de haven. Dat is nog best lastig, want als we op de haven af willen, moeten we precies voor de wind zeilen. En dan heb je het gevaar dat de giek ineens met veel geweld de andere kant op slaat. We zullen dus met een omweggetje de haven in moeten, om ervoor te zorgen dat de giek netjes aan één kant blijft. Omdat we grote boten voor willen laten, of omdat we om de havenpier heen moeten varen, zullen we wel een paar bochtjes moeten maken. Tijdens zo'n bochtje brengen we de giek op een gecontroleerde manier naar de andere kant. We moeten goed uitkienen hoe we varen, zodat we zo min mogelijk van die bochten hoeven maken. Intussen zijn de golven ook wat hoger geworden, wat het er allemaal niet makkelijker op maakt. Maar uiteindelijk lukt het ons om de havenmond binnen te zeilen. In de havenmond strijken we het grootzeil.

Als de boot eenmaal aan de steiger ligt, ervaren we een soort overwinningsgevoel, net als Net als de vorige dag. Niet dat we ook maar een moment in gevaar zijn geweest. Maar het aanlopen van een zeehaven, met een lastige wind, blijft een uitdagend iets. Dat kun je alleen oefenen door het vaak te doen. Ik was eerder dit jaar nog van plan om deze vakantie niet de zee op te gaan. Maar we hebben het uiteindelijk wel gedaan. Daar ben ik blij mee. Iedere keer dat je op zee bent leer je toch wat meer..

We besluiten onze overwinning te vieren met een burger bij het Zandhuis, onderhand een traditie van ons tweeën. Terwijl we genieten van ons eten worden we getrakteerd op een gratis goochelshow. De club van goochelaars houdt op dat moment ook een bijeenkomst. De eigenaar van het restaurant blijkt zelf een niet onverdienstelijke goochelaar te zijn, die al een aantal keer landskampioen is geworden.

De volgende dag besluiten we wel een dagje rust te pakken. We zijn nu aan zee en het is lekker weer, dus een perfect moment om eventjes van het vakantiegevoel te genieten. Het wordt een gezellige dag, en we komen ook nog een lid van het Zeilforum tegen. We maken een lange wandeling, en sluiten af met een glaasje whisky bij het strand. Op een duintop kijken we uit over de pieren van IJmuiden. Er komen enorme vrachtboten en ferry's voorbij. Sommigen zijn zo groot, dat ze boven de daken van de hotels uittorenen. Door de smeerpijpen van de Hoogovens verdient IJmuiden geen schoonheidsprijs. Maar ik vind het toch een bijzondere plek..

Wordt vervolgd!