Waar is de mast van Doordraijer?

Na driekwart jaar op de kant gaat onze boot eindelijk weer in het water. Maar zelfs dan wordt ons geduld nog op de proef gesteld. We kunnen nog niet zeilen, door een wel heel onverwacht probleem...

Afgelopen vrijdag was een echte klusdag, vol met grote en kleine dingetjes die nog even gebeuren moesten.

De laatste klusdag, denken we dan nog. Morgen zeilen we lekker weg, op naar onze thuishaven. Na vierenhalve maand klussen hebben we daar ontzettend veel zin in. Maar eerst moet de mast nog even omhoog.

Mijn schoonvader en ik lopen naar het afdakje waar de masten liggen, om te bekijken hoe we dat aan gaan pakken. Klein probleempje: onze mast ligt er niet. Waarschijnlijk even op een ander plekje gelegd, omdat hij in de weg lag? We vragen de eigenaar van de botenstalling even. Maar hij weet het ook niet. Dat is schrikken, ook voor de eigenaar. Wat is hier gebeurd? Waar zou hij kunnen liggen? Geplaagd door een groeiende ongerustheid kammen we de hallen van de stalling uit. Geen mast.

Zou hij gestolen zijn? Voor het metaal? Ik probeer mijzelf gerust te stellen. Treinwissels worden gesloopt voor het koperdraad, maar wanneer hoor je ooit over een gestolen aluminium mast? Toch is hij weg. Een gestolen mast zou een tegenslag betekenen die we nog niet eerder gehad hebben. Een nieuwe hebben we echt niet zo maar even besteld...

De eigenaar is net zo verbluft als wij. Hij heeft geen idee waar de mast zou kunnen zijn.  Zou iemand anders misschien de verkeerde mast hebben meegenomen? Dat zou je merken, zodra je je mast overeind wil zetten. Onze mast past alleen op onze boot. Maar diefstal vind ik net zo vreemd. En misschien is die persoon nog niet toe gekomen aan het overeind zetten. De eigenaar is echter bijna altijd bij het hijsen aanwezig. Hij weet dus precies welke mast bij welke boot hoort. Hij kan zich niet voorstellen dat daar iets fout gegaan is.

Betekent dit einde zeilseizoen voor ons? Voor dit jaar, maar waarschijnlijk ook voor de komende jaren?

Dan heeft de eigenaar nieuws. Hij heeft een aanwijzing. Hij heeft alle masten nog eens nagelopen en ontdekt dat hij eentje 'over' heeft. Hij weet niet bij welke boot deze mast hoort. Misschien toch een foutje? Maar hoe kan dat dan, als hij overal bij aanwezig is? En welke klant is er dan met de verkeerde mast weggevaren? De eigenaar snapt niet waar het verkeerd is gegaan...

De eigenaar neemt ons mee voor een kop koffie. Er komt een enorme map op tafel. Minutieus loopt de vrouw van de eigenaar het klantenbestand na. Die-en-die is het niet, want die heeft de mast meteen overeind gezet. De volgende blijkt na een telefoontje onze mast ook niet te hebben.

Maar dan heeft de vrouw van de eigenaar ineens een inval. Iemand die zelf niet aanwezig was bij het hijsen. En het was een van de weinige keren dat de eigenaar er ook niet bij was. Een werknemer heeft het toen even overgenomen. Daar zou het dus misgegaan kunnen zijn! De mast die over blijkt en de onze lijken qua formaat immers wel redelijk op elkaar.

Na een paar belpogingen neemt de man op. Het is al snel duidelijk. Zijn mast staat nog niet overeind, dus waarschijnlijk is hij degene die onze mast heeft, anders was hij er al lang zelf achter gekomen dat er iets niet klopte.  De boot blijkt met liggende mast in een jachthaven veertien kilometer verderop te liggen

Opluchting alom. Nou ja, opluchting? Eerst willen we zeker weten of het echt onze mast is. De dag loopt op zijn eind. We besluiten nog even naar de jachthaven te rijden, om zelf een kijkje te nemen. We krijgen van de vrouw van de eigenaar een fles wijn mee, voor alle schrik die we geleden hebben. Morgen gaan we terug, dan zal de eigenaar met een oplossing komen. 

De jachthaven blijkt in een piepklein dorpje te liggen, met allemaal nauwe straatjes. Tot overmaat van ramp blijkt alles ook nog afgesloten. We hebben precies die ene dag gekozen waarop de jaarlijkse gondelvaart gehouden wordt. Een soort carnalvalsoptocht, maar dan op het water. Het hele dorp loopt ervoor uit. We komen het dorp alleen in als we tien euro parkeergeld betalen. Als we voor acht uur in de avond weer weg zijn krijgen we ons geld terug, gelukkig.

In een drukke jachthaven annex camping vinden we de bewuste boot. Ivo herkent meteen onze mast. Het gaat nog lastig worden om de mast weer terug te krijgen. Met onze boot kunnen we niet op deze plek komen, het is er te ondiep. Dan maar met een aanhanger? Dit dorpje is al geen feest om met een normale auto doorheen te rijden, laat staan met een aanhanger met acht meter mast erop...
 

Maar dat zijn zorgen voor morgen. Vooralsnog zijn we heel blij dat onze mast terecht is. Opgelucht rijden we naar huis...

Wordt vervolgd....

Op de mast na is onze boot gelukkig helemaal af. Compleet met mooie, nieuwe antislip latjes