Vakantie 2016: Dat laatste beetje zomer

Wat lijkt het alweer lang geleden, de zomervakantie. Buiten is het donker en koud, dus tijd voor een zonnig verslag over onze vakantie..

De hele zomer hebben we lopen klussen aan onze boot. Op de valreep is het ons gelukt om de boot op tijd klaar te krijgen voor nog een weekje zomers zeilen. Omdat we niet zoveel tijd hadden, liggen onze ambities deze keer niet zo hoog. Gewoon een beetje scharrelen, genieten, uitrusten. Gelukkig hebben we er schitterend weer bij!

Het is nu woensdagochtend. We zitten op de helft van onze vakantie. Het gaat veel te snel, vinden we allebei. Maar toch, het is tijd om verder te gaan. De volgende stop is Enkhuizen. Als we wegvaren staat er bijna geen wind. Maar zo erg is dat helemaal niet. We hebben immers vakantie, dus geen haast. Onder een strakblauwe lucht dobberen we langzaam de goede kant op. Het wordt een dagje zonnebaden op een wolkeloos Markermeer. 

 

Na een middagje dobberen komen we aan in Enkhuizen

Pas in de namiddag komen we aan in Enkhuizen. We merken wel dat het geen hoogzomer meer is, want de dagen worden merkbaar korter. Morgen is het één september, dan zal de meteorologische zomer afgelopen zijn. Dus dit is de laatste 'echte' zomeravond. De terrasjes rond de Oude Haven zitten vol. Overal horen we geanimeerde gesprekken en het gerinkel van glazen. Een haast Mediterrane sfeer in een Oud-Hollandse stad.

 

In Enkhuizen krijgen we bezoek van een nieuwsgierige (of hongerige) zwaan

Het was bijzonder om ook Hoorn eens te bezoeken. We waren er nog nooit eerder geweest en we vonden het er prachtig. Maar Hoorn was tegelijkertijd ook heel erg toeristisch. In Enkhuizen heb je dat minder. En de oude stadshaven is hier echt het middelpunt van alle gezelligheid. Om eerlijk te zijn, vind ik Enkhuizen toch leuker dan Hoorn...

De volgende dag blijven we in Enkhuizen liggen. Of in ieder geval, de boot blijft vandaag liggen. Wijzelf gaan een dagje naar Amsterdam! Zeilen Magazine heeft ons uitgenodigd voor een borrel op de HISWA te water. Dat willen we uiteraard niet missen. En ondanks dat het al september is, hebben we er schitterend zomerweer bij. In ons vakantiekloffie stappen we op de trein. Het station ligt hier zowat pal naast de haven, erg handig! In een half uurtje tuffen we door een zonovergoten polderlandschap rechtstreeks naar Amsterdam Centraal. 

 

Met het pontje over het IJ

Daar moeten we alleen nog even het IJ oversteken. We nemen het pontje van de GVB. Dat is zo'n blauw-wit pontje, waar wij normaal altijd omheen moeten manoeuvreren, met onze eigen boot. Leuk om zelf eens met zo'n pontje mee te gaan. Wat gaat dat hard, zeg! Het valt ons op hoe ver de bestuurder van onze pont vooruit kijkt, situaties goed inschat en allerlei kleine plezierbootjes weet te ontwijken. We irriteren ons soms wel eens aan al die kriskras overstekende pontjes, maar waarschijnlijk zijn wij veel irritanter en onvoorspelbaarder voor hen, dan zij voor ons...

De HISWA te water blijkt niet veel van de 'droge' HISWA te verschillen. Een groot spektakel, dat helemaal niet om varen lijkt te draaien. Hier is het vooral zien en gezien worden. Glimmend chroom en carbon, zeiljachten die drie keer zo duur zijn als ons hele huis, variërend van foeilelijk tot oogstrelend, snelle jongens met flitsende zonnebrillen en vooral veel, heel veel onzinnige gadgets. We hadden geen idee dat er zoveel dingen waren die we níet nodig hebben.

Maar we treffen er wel een hoop bekenden. Leuk om weer eens bij te praten. De borrel van Zeilen is ontzettend gezellig, we blijven veel langer hangen dan we oorspronkelijk van plan waren.

Die avond gaan we vroeg naar bed. De volgende dag moeten we namelijk best een eind varen. We hebben in Heeg afgesproken met vrienden van ons. Daar hebben zij een Fox gehuurd, een klein kajuitbootje. De laatste twee dagen van onze vakantie willen we samen met hen optrekken, op de Friese meren. Onze boot steekt 1,35 meter diep. Hopen maar dat het goed gaat, op die ondiepe Friese meren.

Op vrijdagochtend is het in ieder geval over met het mooie zomerweer. Er staat een flinke wind op het IJsselmeer, waardoor we aardig opschieten. Tegen het middaguur varen we door de sluis bij Stavoren. De beschutte Friese meren zijn één en al rust. Platbodems glijden traag over kalm water, eenden verzorgen hun verenkleed tussen de rietkragen. Wat een verschil met het onstuimige IJsselmeer. 

 

Het is lang geleden dat we op de Friese meren waren

Als je heel lang niet meer op de Friese meren geweest bent, vergeet je een beetje dat je de vaargeul hier heel goed moet respecteren. Als we Heeg aanlopen komen we dan ook vrijwel meteen vast te zitten. Gelukkig is de zachte modder van de Friese meren wel vergevend. We zijn zo weer los. Door een nauw slootje varen we door naar een kleine jachthaven, waar we aanleggen voor de nacht. Als we ons potje aan het koken zijn, barst er een enorme regenbui los. We hebben medelijden met onze vrienden, die in dit hondenweer onze kant op varen.

Een half uurtje later zien we ze aankomen, in de stromende regen. We helpen ze met aanleggen en trakteren ze op een broodje met knakworst. Dat kunnen ze wel gebruiken. Twee bootjes, een hoop gezelligheid, met zijn allen aan de studentenkost, het doet me denken aan vroeger, toen we zelf net begonnen met varen. Ik ben in ieder geval benieuwd hoe het morgen zal gaan, zo met twee bootjes...

Wordt vervolgd....

In de jachthaven ligt een werkelijk schitterend bootje