Voor je het weet, is het weer bijna winter... |
Vandaag
post ik geen reisverslag of diepgaande beschouwing over de zeilsport,
maar een herfst-update. Het is alweer een hele tijd geleden dat ik
jullie voor het laatst heb bijgepraat. Voor mijn gevoel zijn we net
terug van vakantie, maar het is alweer november. De tijd is echt
bloedjesnel voorbijgevlogen.
Dat
komt ook doordat we het de afgelopen weken zo ontzettend druk hebben
gehad. Okay, dit klinkt een beetje cliché, want iedereen zegt
tegenwoordig dat ie druk is. Maar ja, bij ons was dat gewoon echt het
geval.
Na een
hele zomer klussen was het hoog tijd om ons sociale leven weer wat
bij te houden, dus Ivo en ik waren afgelopen tijd bijna elk weekend
op stap. Ook ben ik veel bezig geweest met een nieuw project, een speciaal blog voor mijn tekeningen. Daarnaast heb ik besloten om naast mijn schrijfwerk, ook
mijn studie op parttime basis weer op te pakken. Terug de schoolbanken in! En de afgelopen twee
weken heeft dat mij aardig van de straat gehouden, want ik ben bijna alleen maar bezig geweest met het schrijven van een essay. Het gaat over
hoezeer wij als maatschappij vast zitten in een patroon, waar we geluk
proberen te 'kopen' met consumptie. Dat patroon maakt verandering
moeilijk. Meer dan dan 8000 woorden, een hele kluif. Maar wel
ontzettend leuk om te doen.
Bovenop
die drukte kwamen er ook nog op privégebied behoorlijk wat dingen op
ons af. En tussen de bedrijven door kwam twee weken geleden nog de
Zeilen magazine uit, met een artikel van mij erin, over winterzeilen.
Een onderwerp dat me aan het hart ligt, dus ik ben er best trots op.
Ik sta weer in Zeilen magazine! |
Het
essay is nu bijna af en ook op de andere gebieden zijn we weer in een
wat rustiger vaarwater gekomen. Nu is er weer even tijd, voor
ontspanning, voor andere dingen. Voor schrijven op dit blog
bijvoorbeeld. Of om een tekening te maken, dat werkt ook altijd
ontspannend. Of om te zeilen, natuurlijk.
Deze
zomer zijn we niet veel op het water geweest. Het merendeel hebben we
in de klusloods doorgebracht. Maar nu heb ik het gevoel dat het onze
beurt is. Op Facebook zie ik de ene na de andere boot op de kant
gaan, maar wij zeilen nog even door. Vanochtend vlogen er een stel
krijsende kokmeeuwtjes boven ons huis rond. Het geluid van het water.
Ik kreeg meteen weer zin om te zeilen, om buiten te zijn. Dat heb ik
de afgelopen tijd echt te weinig gedaan.
Als we
tenminste een weekend vrij kunnen maken om te zeilen, want onze
weekends blijven gevuld. Gelukkig wel met leuke, gezellige dingen.
Het is nu vrijdag, en ik kijk al reikhalzend uit naar het eerste,
echte weekend dat ik in twee weken gehad heb. Heb er zin in en ik wil
jullie ook allemaal een superweekend wensen!
Ik heb een drietal schilderijen gemaakt, met als onderwerp 'de winter' |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten