Lekker weer het water op! |
Zoals
jullie wel gemerkt hebben was het de afgelopen maanden redelijk stil
op mijn blog. De reden: ik heb na lange tijd besloten mijn studie
weer op te pakken en eindelijk eens af te maken. Daardoor heb ik
weinig tijd meer om te bloggen. Vandaag heb ik besloten daar een
uitzondering op te maken. Ik heb namelijk een fantastisch zeilweekend
achter de rug. Daar wil ik graag verslag van doen.
Mijn
vriend Ivo wil met twee vrienden van hem meedoen aan de Small Ships
Race. Dat is een sportieve zeiltocht van IJmuiden naar het Engelse
Lowestoft, speciaal voor kleine boten. Doordraijer moest daarom van
onze vaste ligplek in Lemmer naar IJmuiden gevaren worden. Een
perfect excuus voor mij om eens uit mijn studeerkamertje vandaan te
komen en een paar daagjes lekker te gaan zeilen.
Ivo wil meedoen met de Small Ships Race (Foto: Maartje Punt) |
Het is
vrijdag als we in Lemmer de lijnen los gooien. We zijn met zijn
viertjes: Ik, Ivo en opstappers Arthur en Maartje. Arthur gaat met
Ivo de Small Ships Race varen, dus het is belangrijk dat hij een
beetje 'ingeslingerd' raakt. Volgens de voorspellingen zal het dit
weekend zonnig weer zijn, met bijna tropische temperaturen. Deze
tocht belooft dus echt een heerlijk voorproefje vakantie te worden...
Opstapper Arthur gaat meevaren in de Small Ships Race (Foto: Maartje Punt) |
Als we
de sluis uitvaren komen we midden in een druk wedstrijdveld terecht.
We willen de deelnemers graag de ruimte geven, dus we besluiten de
eerste ton van de vaargeul af te snijden. We weten dat het daar
ondiep is, maar als we er echt strak achterlangs gaan, dan kan het
net... Denken we. Maar nee, het kan niet. Of het kén nét, maar dan
op zijn Fries....
We komen midden in een druk wedstrijdveld terecht |
Onmiddellijk
zitten we vast. We halen de zeilen zo snel mogelijk naar beneden,
maar dat haalt weinig uit. De hekgolven van een paar motorboten die
langs scheuren maken het er niet beter op. Gelukkig hebben we onze
wrikriem nog. Daarmee weet Arthur ons weer uit de modder los te
krijgen. Met een klein deukje in ons ego zeilen we verder. Het leed
is gauw vergeten. Met een heerlijk half windje zakken we richting het
zuiden, richting Lelystad.
Opstappers Arthur en Maartje genieten van het heerlijke zeilweer |
De
volgende ochtend staan we heerlijk relaxed op. We krijgen bezoek van
Joost, een andere deelnemer aan de Small Ships Race. Zijn bootje, de
Sunday Morning Sunrise, ligt ook in deze haven. Morgen vertrekt
hij ook naar IJmuiden. We bewonderen elkaars bootjes. Joost heeft een
ingenieus systeem bedacht om vanuit zijn kuip zijn grootzeil te
kunnen reven. Als solozeiler moet je het jezelf zo makkelijk mogelijk
zien te maken..
Een mooie zomeravond (foto: Maartje Punt) |
Na de
koffie vertrekken we weer. Er staat een stevig windje, dus varen we
alleen op de genua. Dat vind ik dan veel relaxter dan varen met
grootzeil erbij. Vandaag is het zo mogelijk nog heter dan gisteren.
Het briesje op het water is dus erg welkom! Helaas begint de wind
steeds meer in te zakken. We gaan niet zo hard meer vooruit en we
hebben nog een lange weg te gaan. Uiteindelijk besluiten we dan toch
maar het grootzeil bij te zetten. Dat scheelt toch weer een knoop.
Voor we het weten, zijn we in Amsterdam.
We
delen de sluis met een aantal sloepjes vol feestende jongeren, die de
hitte van de stad op het water hebben ontvlucht. Gelijk hebben ze.
Zelfs om een uurtje of vijf is de warmte hier duidelijk voelbaar,
zeker als je stil ligt in de sluis.
Als we
de sluis uitvaren wacht ons een onaangename verrassing. We hebben
ineens wind tegen. De motor moet hard werken om ons vooruit te
krijgen. Als we ons zo door het hele Noordzeekanaal moeten vechten
gaat dat ons nog een boel benzine kosten. Morgen zal er minder wind
zijn, dus ook minder wind tegen. We besluiten voor nu een haven op te
zoeken. In de nieuwe marina van Amsterdam is er gelukkig nog plek
genoeg.
Een grote brand in Amsterdam |
Als we
aanmeren zien we ten westen van ons ineens een enorme rookwolk. Een
enorme brand, in een afvalverwerkingsbedrijf in Amsterdam. We eten
een hapje in het restaurant van de marina en zien de gouden lucht van
de zonsondergang fel afsteken tegen de zwarte rook. Zo'n brand is
natuurlijk verschrikkelijk, maar zorgt wel voor mooie plaatjes. Het
een mooie zomeravond. Vanaf onze ligplaats kijken we uit over het IJ,
een spectaculair gezicht. Ik geniet volop. Dit is vakantie!
De rook levert wel mooie foto's op... (foto: Maartje Punt) |
De
volgende dag doen we het laatste stukje tocht, over het
Noordzeekanaal van Amsterdam naar IJmuiden. Ik duik de kombuis in om
een ontbijtje klaar te maken, want ik heb geen zin om te sturen. Dit
vind ik het saaiste stuk. Gelukkig zijn we vrij snel bij de sluis.
Voor
mij voelt deze sluis altijd als de 'poort' naar de zee. Je hoort de
zilvermeeuwen en als de deuren open gaan, ruik je de zilte lucht. Je
kijkt, in de verte, tussen de pieren door, regelrecht het zeegat in.
Bij die pieren, daar houdt de wereld van het land op. Daar gaan Ivo,
Arthur en Daniel overmorgen doorheen. Ik voel het bijna in mijn buik.
Als ik van de zomer afstudeer, gaan we met ons tweeën het zoute
water op. Ik kan niet wachten.
Het laatste stukje voor open zee.. |
Even
later leggen we aan in de marina. Wij zijn de derde SSR deelnemer die
hier aankomt, de bootjes Piccolo en Lamaarwaije liggen er al. We
ruimen de boot op en melden ons bij de havenmeester. Daarna lopen nog
even het duinweggetje op en kijken we over het strand uit. Een mooie
zomerdag, prima strandweer. Het past helemaal in dat heerlijke
vakantiegevoel. Helaas moeten wij weer terug, met de trein naar
Enschede. Vandaag geniet ik nog even na van het vakantiegevoel, met
het tikken van dit stukje. Het zeilgevoel is weer helemaal terug!
Voor
meer mooie foto's van Maartje, check haar fotoblog
De Facebookpagina van de Small Ships RaceHet echte 'zeilgevoel'! |
Lekker stukje weer Joke!
BeantwoordenVerwijderenDank je!
VerwijderenBedankt voor de blog. Wederom een genot om mee te varen
BeantwoordenVerwijderenDank je :)
Verwijderen