Toen we vertrokken voor onze grote reis naar de Kanaaleilanden waren we redelijk 'groen' wat zeezeilen betreft. Toen we terugkwamen al ietsje minder. Deze eilanden zijn echt een prachtig zeilgebied. Maar ook uitdagend. De Kanaaleilanden worden gekenmerkt door enorme getijdenverschillen, heftige stromingen en rotsen boven en onder water. In dit stuk wil ik de belangrijkste lessen delen. Zodat anderen die ook deze kant op willen, er hun voordeel mee kunnen doen. Want de Kanaaleilanden zijn misschien geen makkie, maar zeker de moeite waard om eens te bezoeken!
Les 1: Vaak is er geen 'undo' knop
Als
je bij Scheveningen naar buiten vaart en de omstandigheden bevallen
je niet, dan kun je er meestal wel voor kiezen om rechtsomkeert te
gaan. Maar op de Kanaaleilanden heb je die optie vaak niet. Je
vertrekt wanneer de stroom mee begint te lopen, want varen met stroom
tegen is domweg geen optie. Een uurtje later kan er zo drie, vier
knopen stroom staan. Terug gaan is geen haalbare kaart meer. Je kan
hoogstens uitwijken naar een haven die iets dichterbij ligt dan je
originele bestemming.
Tenminste, als de stroom dat toelaat. Hier hebben we geleerd
rekening mee te houden. Het maakt beslissingen rond vertrekken of
blijven in ieder geval een stuk spannender.
Les 2: De misthoorn weet meer dan jij
Ik
wist niet dat ze nog bestonden, maar op de Kanaaleilanden heb je
echte misthoorns. Tijdens ons verblijf op Guernsey waren we
anderhalve dag lang in een dikke soep gehuld. Al die tijd hebben ze
staan loeien. Daarna klaarde het weer op. Ivo en ik maakten plannen
om weer verder te gaan. We stonden met een strakblauwe hemel op. Maar
toen we aan ons ontbijt zaten begonnen de hoorns weer. Nergens was
mist te zien. Misschien waren ze iets te gevoelig afgesteld? Of stond
er ver weg nog een meetstation in een overgebleven restje mist? We
besloten de hoorns te negeren en voeren naar buiten. Binnen twintig
minuten zaten we in een potdichte mist. We zagen geen hand voor ogen.
We hoorden alleen het geluid van de misthoorns. Told you so...
Les 3: In een almanak staat meer dan alleen haveninfo
De
almanak is een van dé essentiële informatiebronnen voor een grotere
zeereis. Dus we hadden speciaal voor deze reis een gloednieuwe Reeds
gekocht. En die gebruikten we ook. Vooral voor info over aan te lopen
havens. De Reeds is echter veel meer dan een simpele 'havengids'. Zo
bevat hij ook info over belangrijke passages. Die je eigenlijk moet
doornemen vóór je van wal steekt. En niet pas erna, wanneer je bij
toeval ontdekt dat je over een stuk zee bent gevaren dat bij ruw weer
erg gevaarlijk is. Dat laatste stuk info stond niet op de kaarten,
wel in de Reeds. Gelukkig was het weer rustig en is er weinig
gebeurd. Een belangrijke les voor de volgende keer....
Les 4: Pas op met wind tegen stroom..
We
hadden het zo vaak gehoord. Als de windrichting en de stroomrichting tegenovergesteld van elkaar zijn, dan krijg je heel onrustige zeeën. Maar we
moesten het een keer zelf ervaren om te beseffen hoe
erg de stroom alles in de war kan schoppen. Op de Kanaaleilanden nog
wel, waar het getij larger than life is. We voeren van St
Peter Port naar Beaucette Marina. Een stukje van nog geen vier mijl.
En een volkomen normale wind, niet hoger dan vier beaufort. Maar de
golven waren met recht beangstigend te noemen. Hou hier dus rekening
mee in je planning.
Les 5: En het omgekeerde geval
We
hadden onze overtocht van Cherbourg naar Alderney netjes uitgekiend.
We zouden over de Alderney Race gaan, een stuk zee waar
stroomsnelheden van tien of zelfs elf knopen voorkomen. Omdat er een
mooie twaalf knopen wind stond, leek dit geen enkel probleem. Maar
toen we eenmaal voorbij Cap de La Hague waren, viel de wind weg. Geen
snelheid en geen roerdruk meer. Als een badeendje werden we
meegevoerd door de stroom. Langzaam dobberden we Alderney voorbij.
Er
was niks mis met de weersvoorspelling. Maar we werden door de stroom
vooruit geduwd in dezelfde richting als de wind. Er was weinig
verschil in snelheid tussen onze boot (negen knopen) en de omringende
lucht (twaalf knopen). En dat verschil in snelheid is wat een boot
doet zeilen. De stroom nam ons letterlijk de wind uit de zeilen....
Les 6: Blijf op je grondkoers letten!
Als
je een stuk op de Kanaaleilanden gaat zeilen, ben je (als het goed
is!) op de hoogte van het feit dat de stroom je weg kan zetten. Dat
betekent dat je boot niet altijd naar dezelfde plek toe vaart als waar de
boeg heen wijst. Maar er is een groot verschil tussen daarvan op de
hoogte zijn en het je echt beseffen.
Als
je lekker aan het roer zit en geniet van het mooie uitzicht ben je
niet altijd bezig met je ware koers. Dan kan het gebeuren dat je even
vergeet dat je op de Kanaaleilanden zit. Dat je op een bepaald punt
af vaart zoals je dat op het IJsselmeer zou doen. Dit is mij meerdere
malen gebeurd, waardoor we niet altijd een even mooie route gevaren
hebben. En ook hier weer geldt: op de Kanaaleilanden is een stuk
omvaren nog een van de minder erge dingen die je overkomen kan. Houd
je plotter of GPS goed in de gaten!
Les 7: Ankeren is een kunst
We
waren goed op de hoogte van de getijdenverschillen, niet alleen
tijdens het varen, maar ook tijdens het ankeren. De baaitjes op de
Kanaaleilanden zijn mooi, maar tussen het hoogwater en laagwater kan
het zo zeven meter schelen. Soms zelfs meer. Als het hoogwater is heb
je ineens een stuk minder lijn, als het laagwater is heeft je boot
ineens veel meer bewegingsruimte. Hier moet je dus rekening mee
houden.
Les 8: Vergeet niet te genieten
Als
je alle bovenstaande dingen gelezen hebt, lijkt het of water rond de
Kanaaleilanden een poel vol gevaren is. Dat beeld klopt ook, voor een
deel. Maar behalve uitdagend, is het er ook schitterend. Woeste
kliffen, lieflijke baaitjes en witte stranden, op de
Kanaaleilanden heb je het allemaal. Probeer te genieten van het
voorrecht om in zo'n prachtig gebied rond te mogen varen, zonder de
gevaren daarbij uit het oog te verliezen, uiteraard.
Heel
veel vaarplezier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten