Weggaan....

Jullie zijn naar de Kanaaleilanden geweest? Met jullie eigen bootje? Tien weken maar liefst? Wow jongens, echt te gek! En wat een mooie foto's! Dit is toch wel even wat anders dan onze twee weekjes Spanje, moet ik zeggen! Sommige mensen gaan ook maar overal heen hé? Ja, ik ben best wel jaloers!

Wat zeg je, zelf gaan? Nee, daar hebben wij echt het geld niet voor...

Ja we verdienen wel aardig. Ja inderdaad, meer dan jullie toen jullie weg gingen. Maar onze vaste lasten zijn veel hoger dan die van jullie. Alleen ons huis al. Goedkoper wonen zeg je? Nee joh. We zitten nu op een prima plek. Ruime woning, dicht bij de winkels, en nette mensen in de buurt. Dat geef ik liever niet op. Bovendien is Marlies verzot op haar tuin. Die gaat echt niet zomaar verhuizen.

Minder uitgeven? Haha, grapjas. We hebben nu al moeite het einde van de maand te halen. Alles is zo duur. Laatst moest ik weer twee paar nieuwe spijkerbroeken. En onder de zeventig euro vind je echt geen goeie, hoor! Tweedehands kleding? Dat is echt verkeerde zuinigheid, vind ik. Je uiterlijk is toch je visitekaartje. En je wilt er toch een beetje bijtijds bijlopen.

Minder uitgeven aan spulletjes voor je huis? Ja, je moet daar toch wonen, dan kan het er maar beter leuk uitzien. En een beetje bank is zó duizend euro! Wat zeg je, tweedehands meubels kopen? Nee joh, we zijn toch geen studenten meer?!

Heel lang sparen dan? Nee, dat gaat hem niet worden. Dat zou dan echt een tienjarenplan zijn. En voor die tijd willen Marlies en ik aan een eigen gezinnetje beginnen.

Niet aan kinderen beginnen? Nee, voor ons hoort het stichten van een gezinnetje er toch bij. Nog even wachten met kinderen? Geen optie voor ons, we willen niet van die oude ouders zijn. Kinderen meenemen op reis? Nee joh, ben je gek! Mijn ouders en schoonouders willen zo graag opa en oma worden, die zouden het heel jammer vinden als ze de kleinkinderen een tijdje moesten missen. Bovendien zit je met de leerplicht.

Je kan les geven via de Wereldschool? Nou, dat lijkt ons helemaal een gedoe.

En als je terug komt ben je mooi al je spaargeld kwijt. Moet je het eerste jaar alsnog in een flatje, driehoog achter. Of in een iets ruimere woning, maar wel in een sjofele buurt. Een kind moet toch minstens een huis met tuin, eigen speelgoed en een eigen kamer hebben. In een goeie wijk. Vind ik dan. En bovendien is het nu niet zo handig met mijn werk. Ons bedrijf is als een gek aan het groeien, en als je een interessante functie wil moet je er nu bovenop zitten. En daar heb ik uiteraard wel oren naar.

Maar man, wat een mooie foto's! Wat ben ik jaloers op jullie. Stelletje geluksvogels! Ik zou zo wel mee willen....

Vertrekken is niet moeilijk. Gewoon een kwestie van de landvasten losmaken 

(vrij naar Henk Bezemer en Hennie ten Dam)