Kramperen

'Luxe' aan boord van een 22-voeter

Met haar zesenhalf meter is onze boot een van de kleinere in onze haven. Soms kijk ik wel eens naar de grote jachten die er ook liggen, en vraag me af hoe het is om met zo'n boot te varen. Ik denk dan dat je leven qua comfort best lijkt op het leven dat je thuis gewend bent. Heel anders dan bij ons! Bij ons staat varen gelijk aan kamperen (of zoals kampeerhaters wel eens plachten te zeggen: 'kramperen') 

Zo hebben we bijvoorbeeld geen WC. Onze sanitaire faciliteiten beperken zich tot een emmer met een touw. Als we aan de steiger liggen komt daar nog een optie bij: de bosjes. Waar je er meteen achterkomt waarom een spoeltoilet toch zo praktisch is: hij spoelt in één klap je boodschap én het gebruikte papier weg (gelukkig zijn de meeste aanlegplaatsen uitgerust met een prullenbakje). En dan heb ik het nog niet eens over het fenomeen 'brandnetel' gehad... 

Afwassen en kleine handwasjes doen we buiten in een teiltje, met van die milieuvriendelijke zeep. Willen we een warm sopje, dan zullen we zelf een ketel water op moeten zetten. Koken op een 2-pits spiritus kooktoestelletje heeft altijd iets weg van een puzzel, maar je wordt er wel creatief van. Zo kun je prima instant aardappelpuree aanmaken in de saus van de gehaktballen in blik. Ook als we aan wal liggen, speelt ons huishouden zich grotendeels buiten af. Alleen als het de hele dag heel hard regent blijven we binnen. Soms spannen we dan een zeiltje over de giek, dan wordt onze leefruimte iets vergoot. 

 

Gelukkig waren mijn ouders van huis uit kampeerders, en heb ik als kind al de nodige kampeeravonturen beleefd. Dus op dat gebied ben ik wel het één en ander gewend. Neemt niet weg dat je met een grotere boot simpelweg meer comfort hebt. Maar zou ik willen ruilen met de bezitters van een grote boot? Het feit dat ik zo'n boot niet kan betalen speelt vast een béétje mee, maar ik zou niet anders willen dan dit..

Ik denk bijvoorbeeld dat als je ten allen tijde de mogelijkheid hebt je terug te trekken in je drijvende appartement, je veel minder meekrijgt van je omgeving. Ook brengt het hebben van een grotere boot nogal wat gedoe met zich mee. Ik hoor booteigenaren praten over allerlei dingen waarvan ik niet eens wist dat je die op een boot kon hebben. En al die dingen moeten uiteraard wel gecontroleerd, onderhouden en elk jaar gekeurd worden. Op een kleine boot heb je die zorgen niet. Of zoals mijn vader altijd zegt: Wat er niet in zit, kan ook niet kapot. Een nachtje in de marina is ook een stuk goedkoper (al vind ik het nog duur zat). Onze boot zeilt als de beste. Omdat het een kleine boot is reageert ze heel direct. Alsof je in een Valkje aan het zeilen bent, heerlijk.

Maar het belangrijkste is toch het gevoel dat ik erbij heb.

De manier waarop mijn vriend en ik nu zeilen staat nog heel dicht bij hoe we ooit begonnen zijn, en het pure plezier dat we toen beleefden. Met een stel studenten een Fox 22 huren, en gáán. De Friese meren op, overnachten aan een steiger, bier en opgewarmde ravioli als avondeten, en de volgende ochtend midden in de natuur wakker worden.

Zo eenvoudig kan het zijn, zeilen. En zo eenvoudig houd ik het graag ook..