Terugtocht 2017: Twee dagen (na)zomervakantie

Najaar 2017. Het zomerseizoen loopt op zijn einde. Zo langzamerhand wordt het tijd om Doordraijer op de kant te zetten voor het broodnodige onderhoud. Van onze ligplaats naar de winterstalling is het twee dagen zeilen. Een bijzondere route, langs plekken waar we normaal niet zo vaak komen. Er ligt dus nog een mooie zeiltocht in het verschiet.

De tweede week van oktober dient zich een bijzondere gelegenheid aan. Na een teleurstellend hoogseizoen en een zeer herfstige septembermaand worden er zowaar twee daagjes nazomer voorspeld. Vooral zondag en maandag beloven mooi te worden. Zonnetje, windkracht drie tot vier en een comfortabele twintig graden. Daar hoeven we niet lang over na te denken. Wij gaan zeilen! Op zaterdag werken we een dagje door, zodat we die werkdag kunnen ruilen met de maandag. Zo maken we maximaal gebruik van het mooie weer.

Zondagochtend varen we weg uit Lemmer. Plan is om buitenom over het IJsselmeer richting het Ketelmeer te zeilen. Dan gaan we over het Zwarte Meer en het Zwarte Water, via Giethoorn door naar onze winterstallingsplek. Het eerste stuk hebben we wind tegen, dus moeten we kruisen. Maar dat is niet erg. Er staat een lekker windje, de zon schijnt en er zijn weinig golven. We glijden heerlijk door het water. Dit is zeilen zoals zeilen bedoeld is...

Zeilen zoals zeilen bedoeld is...

In de namiddag passeren we Urk en komt de Ketelbrug in zicht. Langzaam zien we de zon richting de horizon zakken. De kleur verschiet, van helderwit naar scharlakenrood. We merken nu wel dat we in het naseizoen zitten. We hebben steeds minder daglicht over. We willen die nacht voor anker bij het IJsseloog, een kunstmatig eilandje in het Ketelmeer. We hebben gehoord dat dat erg mooi is. We hopen dat we die plek nog met daglicht kunnen halen.

Als we het Ketelmeer op varen verdwijnt de zon. De lucht en het water kleuren oranje. In de verte is het verkeer op de Ketelbrug nog hoorbaar. Voor de rest horen we alleen vogels. Er is bijna niemand op het water. Er valt een zeldzaam soort rust over mij heen. Het is prachtig hier. Zo jammer dat deze tocht maar twee daagjes duurt. Ik zou wel een maand zo willen rondzwerven, door een herfstig Nederland, genietend van dit soort stille plekken...

Als we bij het IJsseloog aankomen is er helaas geen daglicht meer over. Maar gelukkig kunnen we ook in het donker de ingang van de ankerplek goed zien. Tussen de beboste eilandjes is een nauwe doorgang, waar je heerlijk beschut kunt liggen. We laten het anker vallen. Het is hier oorverdovend stil. Boven ons zien we de Melkweg. Overnachten op je eigen bootje, midden in de natuur. Een ervaring die met geen enkele Groupon-bon te koop is.

We overnachten midden in de natuur

De volgende ochtend moeten we vroeg weer op, want we hebben nog een heel eind te gaan. Bij daglicht zien we pas echt hoe mooi deze plek is. Om ons heen alleen maar bos en spiegelend water. Bovenop het water een dampend laagje ochtendmist. Wilde zwanen glijden sierlijk door het water, op zoek naar voedsel. Deze plek is van hen. Wij zijn hier alleen maar te gast.

Het voelt haast oneerbiedig om de ochtendstilte te doorbreken met een startende motor. En we hebben de ruimte om op zeil weg te gaan. Ivo stelt voor om het grootzeil te hijsen en het anker te lichten. Geruisloos varen we weg. Door naar het Zwarte Meer.

We vertrekken op zeil van onze ankerplek

Het Zwarte Meer is een bijzondere plek. Misschien wel de meest stille plaats van Nederland. Water, vogels en riet. Meer is er niet. Zachtjes glijden we door het water. Op het voordek geniet ik van de zon. Het voelt als vakantie. Een uitgestelde zomervakantie. Ik zou dat gevoel graag willen vasthouden. Maar helaas is het morgen alweer over...

Tot aan Giethoorn kunnen we zeilen. Daarna valt de wind weg en moeten we motoren over de kanalen. Als we de drukte van Giethoorn achter ons laten komt de wind terug. Het laatste stuk staan de zeilen weer bol. Rustig zeilen we over een prachtig stukje kanaal. Een mooie toegift op ons vaarseizoen. Tot de laatste meters genieten we nog van de vakantiesfeer. Dan leggen we aan en is het toch echt voorbij. Terug naar het dagelijks leven.

Ik tel de dagen tot de lente nu alweer af...

Het laatste stuk zeilen is een toegift op een mooi vaarseizoen