Help, de zeiler vergrijst!

Dat is de strekking van veel stukjes die ik de laatste tijd zie verschijnen. Alarmerend van toon, vol voorspellingen van rampspoed en ellende voor de watersport. Dat een sport veel grijze beoefenaars kent, is uiteraard op zich niet erg. Het vervelende eraan is dat deze groep, door hoge leeftijd, over een jaar of tien afhaken zal. Zijn de zeilers een uitstervend ras?

Als ik om me heen kijk, herken ik het beeld in ieder geval niet. Zowel op het Internet als in mijn persoonlijke leven ken ik heel veel jongeren die enthousiast met zeilen bezig zijn. Met gehuurde bootjes, of kleine, low-buget opknappertjes die ze van een vriendelijke vader of oom gekregen hebben. Een volledig uitgerust jacht van dertig voet of meer zit er voor veel mensen van mijn generatie eventjes niet in. Maar dat doet niets af aan ons plezier in het zeilen.

Mijn persoonlijke ervaringen zijn uiteraard niet representatief voor de hele watersportwereld. Weegt die jonge aanwas getalsmatig op tegen al die zeilers die er straks mee stoppen gaan? Misschien wel niet. Dan zal het aantal zeilers in Nederland in de toekomst krimpen. Maar is dat zo erg?

Sporten krimpen en groeien. Ik heb er geen cijfers van, maar ik kan me voorstellen dat de korfbalsport in de jaren vijftig groter was dan nu. Puur en alleen omdat het korfballen de laatste decennia een hoop concurrentie heeft gekregen van andere sporten. Maar er wordt nog steeds gekorfbald in Nederland. Het enthousiasme blijft. En misschien wordt het wel groter, omdat de mensen die toch al niet zoveel hadden met de sport, hun heil nu elders zoeken. Ik denk dat het ook zo met zeilen zal gaan.

Als het aantal zeilers daalt, zal het aantal voorzieningen voor zeilers ook dalen. Dan heb je in Lemmer of Stavoren nog maar één jachthaven te kiezen, in plaats van vijf. Is dat een wereldschokkend probleem? Ik denk van niet. Sterker nog, ik zie alleen maar voordelen.

De jachthavens liggen nu nog vol met boten waar nooit mee gevaren wordt. Gekocht om maar een boot te hebben. Als straks alleen de echte enthousiastelingen nog overblijven, worden de jachthavens er vast een stuk gezelliger op. Het betekent dat je in oude havenkommetjes niet meer over zes boten hoeft te apekooien voor je bij de wal bent. Dat je zomaar naar Vlieland en Terschelling kunt varen, omdat er altijd wel een plekje is, zelfs in de zomervakantie. Dat je soms moederziel alleen aan een Marrekrite-steigertje kan liggen.

Over het voortbestaan van de Marrekrite maak ik me ook niet erg druk. Dat soort scharrelsteigertjes is nog het meest aantrekkelijk voor de jonge aanwas. Buiten in de natuur, kampvuurtje stoken, geen hoge liggelden. Ik denk dat dure marina's eerder reden hebben om zich zorgen te maken...

Die zullen zich moeten onderscheiden om de overblijvende zeilers te trekken. Goedkoper worden, betere voorzieningen. Persoonlijk ben ik erg fan het systeem waarbij je bij een seizoensplek in een marina ook het recht krijgt om gratis te mogen liggen in een aantal zustermarina's. Als je eens wat verder weg wilt, scheelt het je een hoop kostbare vakantietijd als je je boot een weekend van te voren al een eind de goede richting op kan varen. Dan wil je het liefst niet dubbel betalen, voor je eigen seizoensplek én voor een week in een andere marina. Zulke systemen bestaan al wel, maar zijn vaak behoorlijk prijzig. Als het gebrek aan klanten straks nijpender wordt voor de jachthavens, komt hier hopelijk verandering in...

Al is er vergrijzing in de zeilsport, al komt er straks een krimp, ik maak me er niet druk over. Wij zeilers sterven heus niet uit.