Verslingerd aan de winter?

Soms lijkt het of Nederland maar twee seizoenen kent: de zomer en rest. De zomer hoort vooral heel erg zomers te zijn: lang, heet en zonnig. Het hoogtepunt van het jaar. En de rest hobbelt er maar een beetje achteraan. De winter (He bah, koud en donker, wat is de zomer nog ver weg), de lente (gelukkig, al bijna weer zomer) en de herfst (helaas, de zomer is al weer voorbij...)

Die herfst, daar zitten we nu. Een enkeling verheugt zich al op de gezelligheid van Kerst en Sinterklaas, maar de meesten kijken vooral met weemoed terug op een voorbije zomer. De zomer is leuk, de winter is koud, naar en donker. Hier in Nederland gaan de meeste boten op de kant. Op Facebook verkneukelen de mensen uit warmere oorden zich, omdat zij het wél hele jaar door kunnen zeilen (kennelijk heeft niemand ze verteld dat dit hier ook prima lukt, als je maar wil).

Sneeuw en ijspret, daar kunnen de meesten de charme nog wel van inzien. Maar het moet vooral niet te lang duren. Na een weekje sneeuw hebben veel mensen het wel weer gehad met die kou. Vergelijk dat maar eens met het echte zomerweer. Of dat nou drie dagen of vijf weken aanhoudt, voor de meeste mensen is het altijd veel te snel voorbij.

Maar er zijn ook mensen voor wie het juist andersom is. Die een hekel hebben aan de zomer, de hitte, de zweterige nachten. Die dan het liefste binnen zitten, met de gordijnen dicht. Die erg moe worden van die eeuwige sociale druk om buiten 'iets leuks' te gaan doen, 'want het is immers mooi weer'. Die snakken naar vallende blaadjes, de geur van open haarden, stilletjes vallende sneeuw.

Vaak hoor je ze niet, deze mensen. Want het wijkt toch wel een beetje af van de norm. En zodra je afwijkt van de norm, kun je rekenen op verbaasde blikken, domme vragen en ongeloof. Je houdt niet van warmte? Je moet gewoon een keertje vaker buiten komen! Genieten van het zonnetje! Ja, buiten is het nóg warmer dan binnen. Maar da's toch hartstikke lekker? Ga anders een keer met mij mee op vakantie naar snikheet land X, dan zul je vanzelf zien hoe fijn dat is, lekker zomerweer.

Na de zoveelste bekeringspoging word je daar uiteindelijk wel een beetje zat van. Dan houd je je mond maar. Maar op het internet weten ze elkaar te vinden, de winterfanaten. Als heel Holland op het strand ligt te bakken wisselen zij onderling de mooiste winterplaatjes uit.

Zelf ben ik niet zo'n zomerhater. Integendeel! Maar daarnaast ben ik óók gek op de winter. De mooiste zeiltochten heb ik in het najaar en in de winter gemaakt. Dan is het lekker stil op het water en schiet ik het ene mooie plaatje na het andere. Wat dan weer een prachtige bron van inspiratie is voor mijn tekeningen. De liefde voor de winter heeft me zelfs een betaalde klus opgeleverd. In het novembernummer van Zeilen komt een artikel van mij, met tips en trucs voor winterzeilen. Daar horen uiteraard ook een paar mooie winterfoto's bij.

Sommige mensen vinden de winter maar donker en somber. Nu is het inderdaad zo dat er in de winter minder licht is. Maar ik denk dat dit gebrek aan licht voor een groot deel niet aan de stand van de zon te wijten is. In de winter zijn we gewoon veel minder vaak buiten. En als je het grootste deel van de dag binnen zit, in het kunstlicht, dan word je daar op den duur ook somber van.

Nu geef ik wel toe dat ik in de winter toch doorgaans een iets hogere drempel ervaar om vrolijk naar buiten te stappen dan in de zomer. Zeker als ik van plan bent een zeiltrip te gaan maken. Dan roept mijn lichaam: néé! Waarom zou ik een warm huis verruilen voor een boot met bevroren lijnen, ergens in een kille haven, met spekgladde, groen uitgeslagen steigers?

Maar toch, het loont dan om mijzelf een schop onder de kont te geven. Mijzelf te forceren. Want als ik rustig over een doodstil water vaar en na een dag zeilen een dikke warme choco bestel, dan weet ik het weer. Het is de moeite allemaal meer dan waard...