Over klussen, accu's en dromen van een windvaan..

Het is nu halfweg februari. Te koud om al echt iets met onze boot te doen, want onze boot staat helaas niet in een fijne, verwarmde loods. Dat is dan weer een van de nadelen van keeping it simple... Maar het klusseizoen zit er wel aan te komen! Ivo en ik zijn hard aan het nadenken over wat we willen gaan doen (en vooral over hoe we dat gaan aanpakken). Er staat een hoop op de lijst, omdat we volgend jaar weer een grotere tocht willen maken, naar Noorwegen.

Zo willen we onze boot eindelijk eens met AIS gaan uitrusten. Ook willen we onze accu's vervangen. Die doen het niet al te best meer, want ze zijn al een jaar of vijf oud. Ook vermoeden wij dat we ze tijdens onze tocht naar Whitby iets te diep ontladen hebben.

Met het vervangen van de accu's willen we ook een aantal veranderingen in het het elektronisch systeem doorvoeren. Dat heeft alles met onze plannen voor het volgende jaar te maken. Een overtocht naar Noorwegen zal met onze boot ongeveer drie tot vijf dagen in beslag nemen. Dan is het wel fijn als we de stuurautomaat ook aan het werk kunnen zetten. Omdat die redelijk wat stroom gebruikt, moeten we veel capaciteit mee kunnen nemen in onze accu's. We willen die capaciteit dus vergroten.

Ook willen we een accumonitor in ons systeem plaatsen, zodat we redelijk kunnen inschatten hoeveel accucapaciteit we nog over hebben. Verder gaan we met onze zonnepanelen aan de slag. We hebben een set zonnepanelen aan boord, die nu serieel geschakeld staan. We dachten dat een seriële schakeling efficiënter zou zijn dan een parallelle schakeling, Maar onlangs kwamen we er achter dat dat wel eens niet zo zou kunnen zijn (in verband met de werking van schaduwen). Misschien moeten we ze toch parallel gaan zetten. We proberen ieder klein beetje stroom mee te pakken!

We beseffen ons wel dat deze aanpak zijn limieten heeft. Ook al vergroten we onze accucapaciteit flink, we kunnen niet oneindig veel stroomcapaciteit op onze boot meenemen. De accu bijladen op de motor is vaak geen optie. Wij hebben een buitenboordmotor die het niet al te best doet op een hobbelige zee. En omdat een elektrische stuurautomaat redelijk veel stroom gebruikt, kunnen we die niet de hele tijd gebruiken. We zullen dus een flink deel van onze overtocht naar Noorwegen zelf moeten sturen.

Zeilers die echt lange stukken varen hebben vaak een vindvaan aan boord. Dat is een installatie die met behulp van de wind de boot op koers houdt. Stroomverbruik: nul. Tot nu toe vond ik het vaak maar ingewikkelde dingen. Al die katrolletjes en touwen! Maar onlangs hadden we een etentje bij een van de organisatoren van de Small Ships Race. Hij liet ons zijn eigen windvaan zien, een modelletje Pacific Light.

Superstevig ding, volkomen hufterproof. Je hoeft hem alleen nog op je boot vast te maken. En de werking is vrij eenvoudig. Eigenlijk past zoiets perfect bij onze manier van zeilen. Niet het zoveelste elektrische apparaat, maar een simpele, elegante oplossing. Iets dat gebruik maakt van de wind. Iets wat je zelf eventueel zou kunnen repareren. Iets dat ons in staat stelt langere tochten te maken, omdat we zelf minder hoeven te sturen. Iets waarbij we ons geen zorgen hoeven maken over de volgende bestemming, of daar wel walstroom aanwezig is. 

Ook is zo'n windvaan een mooie back-up voor onze elektrische automaat. Als die automaat stuk gaat op dag twee van een vierdaagse overtocht, dan kunnen we terugvallen op de windvaan. En andersom is dat natuurlijk ook het geval: de elektrische automaat is een fijne back-up voor onze windvaan. Zo kunnen we het 'zelfsturen' dubbel uitvoeren.

Maar helaas, aan zo'n superstevige windvaan hangt wel een prijskaartje. Met een beetje mazzel komen we een tweedehands exemplaar tegen op Marktplaats. Maar een nieuwe zit er voor ons voorlopig nog niet in. Het vuurtje is echter wel aangewakkerd. Sinds kort ben ik dan ook een beetje aan het nadenken over alternatieven. Je kunt ook een windvaan als bouwpakket krijgen. En op het internet heb ik een vrij redelijk geprijsd kant-en-klaar alternatief gevonden. Beide alternatieven zien er wel minder stevig uit dan een Pacific Light. En als we er een aanschaffen, dan gaat het ook een investering voor de toekomst zijn. Dus niet iets wat na drie seizoenen alweer aan vervanging toe is.

Voorlopig blijft 'project windvaan' dus iets voor op de lange baan. Maar ik blijf er wel mee bezig, zoeken naar manieren om zoiets voor elkaar te krijgen. Want: met een beetje handigheid kan je ook heel ver komen!